download hier je gratis e-book 'EERSTE Hulp bij stress"
De klus wacht. Terwijl ik mijn overall aantrek, dwalen mijn gedachten af. Hoe oud zou jij eigenlijk zijn? Ik draag je sinds mijn dertiende, dus dat betekent al 34 jaar samen.
Jij en ik hebben heel wat meegemaakt. Hoogtepunten, dieptepunten, lange dagen in de stal en momenten van trots. Je hoorde bij het familiebedrijf van mijn ouders, waar ik opgroeide tussen de koeien en het niet altijd eenvoudige, maar mooie boerenleven. En je bent natuurlijk gewoon meeverhuisd van Noord-Holland naar Overijssel, want waar ik ga, ga jij.
Samen hebben we heel wat koeien gemolken, kalveren ter wereld geholpen en door de stal gelopen op zoek naar dat ene dier dat nét wat extra aandacht nodig had. De keuringen? Daar was je ook bij. Met passie bracht ik kalveren en later koeien voor, voor ons eigen bedrijf en voor anderen zoals Mts. Koster-Ton, Willem Bakker en John Wester.
Maar je was er niet alleen in de mooie momenten. De koeienstal was en is mijn toevluchtsoord, ook in moeilijke tijden.
Toen op onder andere ons bedrijf in 1984 MKZ uitbrak, ervaarde ik diep verdriet om het grote verlies. Ik was toen een kind en paste jou nog niet. Na weken van lege stallen en oorverdovende stilte kwamen de vrachtauto’s met nieuwe koeien. Een nieuwe veestapel die ook weer “van ons” ging voelen. We hebben ervan genoten.
Vele jaren later, toen mijn vader besloot te stoppen met melken en we de koeien moesten opladen, had ik je aan. Je ving mijn tranen op in je mouwen, alsof je wist hoe moeilijk het afscheid was. De stal leeg, de voergang stil. Een hoofdstuk afgesloten, maar de herinneringen draag ik altijd met me mee. Net als jou.
Nu sta ik in de stal van ons eigen familiebedrijf en ook hier ben jij er weer bij. Tussen de koeien lopen koeien en nakomelingen uit de lijn van mijn vader en Willem Bakker. Een stukje verleden in de toekomst verweven. En jij, mijn vertrouwde overall, hoort nog steeds bij dat plaatje.
Maar eerlijk is eerlijk: je begint te slijten. Versleten knieën, rafelige mouwen, vlekken die er niet meer uitgaan. Je hebt je jaren trouwe dienst bewezen en mag bijna met pensioen.
Ik nog lang niet. Vanavond trekken we er samen nog een keer op uit, insemineren we een paar koeien en bouwen we verder aan de toekomst.
Weggooien doe ik je niet. Ik ga je inlijsten. Want jij bent meer dan een kledingstuk. Jij bent herinnering, traditie en doorzettingsvermogen in stof gevat. ❤️🙏
Sommige dingen zijn meer dan alleen een voorwerp. Ze dragen verhalen, emoties en een stukje van jezelf met zich mee. Heb jij zoiets? Ik ben benieuwd!
👉info@martinenieuwlaar.nl
samen aan de slag?
plan GESPREK
Gratis e-boek