Bart* en Tim* zijn broers. En compagnons.
Allebei eigenaar van het bedrijf. Allebei werkgever.
Op papier gelijkwaardig. In de praktijk liep dat anders.

Toen ik er als agrarisch coach bij werd gevraagd, was het al een tijd gespannen. De communicatie tussen de broers was minimaal. De sfeer op het erf stroef.
Bart was gefrustreerd. Hij vond dat Tim de kantjes eraf liep. Dat was vroeger al zo, zei hij.
En die oude irritatie, die zat diep.

Maar het gesprek daarover met zijn broer voerde hij niet.
In plaats daarvan deelde hij zijn frustratie met de mensen op de werkvloer.
Niet grof of openlijk, maar wel voelbaar.
Kleine opmerkingen. Zuchtend zijn verhaal doen. Steun zoeken, begrip.

En dat is begrijpelijk.
Maar het brengt ook iets op gang wat niemand wil.

Wanneer rollen vervagen

Tim trok zich terug. Zei weinig. Liet dingen liggen.
Werknemers zagen dat. En voelden het.
Want dit was geen discussie tussen leidinggevenden meer. Dit werd een onderlinge strijd waar zij óók iets van moesten vinden. Of juist niets.
En dat kostte energie.

Ondertussen bleef Bart zichtbaar hard werken. Hij nam het voortouw.
En in een sector waarin aanpakken respect oplevert, bleef zijn gezag overeind.
Tim verloor iets. Niet alleen het voordeel van de twijfel, maar ook zijn positie als werkgever.

En dat maakte de situatie ongelijk.
Twee broers, evenveel stem, maar niet meer evenveel gezag.

Werknemers in de knel

De medewerkers, mensen die al jaren meedraaien, die loyaal zijn en betrokken,
raakten verstrikt in iets waar ze geen partij in wilden zijn.
Ze zagen wat er gebeurde, hoorden wat er gezegd werd, en wisten vaak niet meer wat ze moesten doen.
Zwijgen? Meegaan? Je eigen mening vormen?

Dat is het risico als familie- en bedrijfsdynamiek door elkaar gaan lopen.
Als oud zeer niet wordt uitgesproken, maar onderlangs gaat leven in gedrag, opmerkingen en stille verwijten.
Dan ontstaat er ruis, afstand en uiteindelijk wantrouwen.
En op termijn: afhakende werknemers.

Wat hielp?

Wat hielp in deze situatie, was de onderstroom zichtbaar maken.
Niet de feiten op tafel leggen, maar het patroon herkennen:
Wie zegt wat? Tegen wie? Wat wordt er níet gezegd en waarom?

Daarin zit beweging.
Niet door partijen te kiezen, maar door de rollen weer helder te maken.
Twee compagnons. Twee werkgevers. Eén team.
En ieder heeft daarin een eigen plek, met bijbehorend gedrag en verantwoordelijkheid.

Niet makkelijk.
Wel noodzakelijk.

Herkenbaar?

Werk jij ook samen met familie?
Zijn er spanningen die je liever niet benoemt, maar die ondertussen voelbaar zijn op de werkvloer?
Of merk je dat je gezag verliest, of juist té veel naar je toe trekt, en dat dat gevolgen heeft?

Stuur gerust een bericht.
Ik denk met je mee. Zonder oordeel.
Met aandacht voor wat werkt  voor jullie als mensen én voor het bedrijf.

Ik ben als agrarisch coach werkzaam in de provincie Drenthe, Overijssel, Gelderland, Flevoland, Utrecht en Noord-Holland. Daarbij biedt ik online agrarische coaching aan geëmigreerde boeren in o.a. Canada, de Verenigde Staten van Amerika, Denemarken en Zweden.

* Niet de echte namen.